czwartek, 14 stycznia 2010

Eutrofizacja - Morze Bałtyckie

Hej!! To znowu my. Jak prędzej wspomnieliśmy na ostatnich zajęciach rozmawialiśmy także o zjawisku EUTROFIZACJI. Oto post poświęcony dla tego zjawiska:) Dlatego wygodnie usiądźcie na Waszych krzesłach do komputera i uważnie czytajcie:)
To zjawisko na pewno Was zaciekawi:D


Eutrofizacja: jest efektem nadmiernego dopływu substancji odżywczych (troficznych, biogennych), (spływającej w ściekach komunalnych i przemysłowych), które w nadmiarze stanowią jeden z rodzajów zanieczyszczeń.

Dziś eutrofizację uważa się za jedno z najpoważniejszych zagrożenie dla morskich ekosystemów. Latem 2005 wyjątkowo rozległe zakwity glonów na Bałtyku zamieniły w beztlenowe pustynie obszary leżące na głębokości poniżej 70 metrów.

Są to typowe przejawy zaawansowanej eutrofizacji.
W wyniku tego procesu dochodzi też do zmętnienia wody i gwałtownego wzrostu glonów nitkowatych przez co kurczy się zasięg występowania
Morszczynu pęcherzykowatego – wodorostu ważnego dla prawidłowego funkcjonowania wielu gatunków ryb bałtyckich.

Przyczyny Eutrofizacji:

Azot i Fosfor to główne składniki wywołujące eutrofizację Bałtyku. Pierwiastki te docierają do morza bezpośrednio lub niosą je wiatry i rzeki.
Punktowym źródłem zanieczyszczeń mogą być:
- miasta,
- rolnictwo ( sztuczne nawozy),
- zakłady przemysłowe,
- leśnictwo ( wycinanie drzew, wypalanie).
- czy też farmy rybne.
Atmosferę zanieczyszczają:

- produkty spalania paliw kopalnych (elektrownie, ciepłownie, silniki samochodów).
Natomiast źródłem naturalnym może być:
- erozja i wymywanie.
Skutki Eutrofizacji:
Kiedy tempo produkcji materii organicznej jest wyższe niż tempo rozkładu, jak to się dzieje w przypadku zakwitu glonów, wyprodukowany nadmiar osadza się na dnie morza.
W strefach głębszych, rozkład tej materii powoduje:
Zużycie znajdujących się tam resztek tlenu.
Żyjące na dnie bezkręgowce i ryby przydenne giną bądź migrują, a rozległe połacie morskiego dna przekształcają się w pustynie.
Co gorsza, osady strefy beztlenowej zawierają znaczne ilości substancji odżywczych, które uwalniając się do wody dodatkowo wzmagają eutrofizację. To tzw.
Obciążenie wewnętrzne:
Znacznie zmniejsza zdolność morza do szybkiego powrotu do równowagi, gdyż substancje odżywcze pozostaną w osadach na długo.
Zapobieganie Eutrofizacji:
Prostym sposobem kontroli trofii zbiornika jest badanie widzialności
krążka Secchiego: Jest to biały krążek o średnicy 30 cm, który opuszcza się na wyskalowanej lince. Jego widzialność zależy od ilości zawiesiny w wodzie, a ta z kolei – głównie od ilości glonów.
Na podstawie widzialności krążka, można obliczyć tzw. Wskaźnik Carlsona, na podstawie którego porównuje się trofię poszczególnych zbiorników lub zmiany trofii danego zbiornika w czasie. Tenże wskaźnik można też obliczyć, mając do dyspozycji dane o ilości chlorofilu lub związków fosforu.
Usuwanie skutków Eutrofizacji:
Najskuteczniejszą metodą walki z procesem eutrofizacji jest:
- kompostowanie odchodów w miejsce odprowadzania ich do ujścia kanalizacyjnego,
- redukcja zawartości fosforanów w środkach piorących używanych w gospodarstwach domowych oraz
- ograniczanie stosowania nawozów sztucznych w rolnictwie.
Mamy nadzieje ze po przeczytaniu tego posta, każdy z was postara się chociaż w małym stopniu zapobiegać tak niebezpiecznej dla wszelkich zbiorników wodnych EUTROFIZACJI!!!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz